Ik weet het, je gaat dit irritant vinden. Mama! Nee nu even niet, ik ben even bezig.. Echt bijna klaar met typen of je hoort het niet en je bent verzonken in dat mooie/sensatie verhaal dat je leest op je telefoon. Ik betrap mezelf er ook op hoor, ook al denk je 'ja maar daar heb jij toch helemaal geen last van, want jullie hebben geen tv en geen tablet toch'? We hebben inderdaad bewust geen tv wel een oude smartphone waar spelletjes en luisterboeken op staan. Onze 2 zoons zijn behoorlijk gespitst op beeldschermen en we hebben de afpraak in onze huisvergadering gemaakt dat ze 3x per week een kwartiertje beeldschermtijd hebben, in overleg wanneer, overzichtelijk en voorspelbaar.
Maar wat een aantrekkingskracht heeft zo'n ding zeg! Want wat is het toch heerlijk rustig als ze achter dat ding zitten, ze lijken wel bevroren.. tot hij uit gaat... hoed je maar, huilen, teleurgesteld, overprikkeld en terugschakelen naar de gewone wereld. Daarna weten ze gewoon niet meer wat ze moeten bedenken om te gaan doen, de creativiteit is opeens ver te zoeken. Terwijl ze anders altijd wel wat bedenken, dan lopen ze weer als paarden door het huis, knutselen huizen voor hun knuffels of slaan elkaar gewoon de hersenen in. Het blauwe licht dat uit je mobieltje, laptop en tablet afgeeft, verstoort de aanmaak van melatonine waardoor ze slecht (in)slapen. Maar het is vooral gewoon harstikke verslavend, die endorfines die dan vrijkomen 'the feel good drug' heerlijk! De neurotransmitter als gelukshormoon die je helemaal zelf aanmaakt, het geeft je zelfs een (tijdelijk) gelukzalig gevoel (enne.. endorfine maak je ook aan als je suiker eet, ah vandaar) kortom zo lekker en verslavend. Maar hij wil het echt heel graag! please...? Zo staat mijn zoon van 6 voor me, met zijn kleine hertenoogjes en knuistjes gebald. Ja dat snap ik maar ik geef een verslaafde ook niet zijn drugs.
Laat ik wel eerlijk zeggen we leren onze kinderen Juist zelfstandige beslissingen te nemen en zo min mogelijk voor hun te bepalen, ze laten ervaren wat ze wel en niet willen en daar vollop onderzoeken met vallen en opstaan. Maar als er verslaving, korte termijn endrofines en schade om de hoek komen kijken, kunnen we voor hun inschatten dat er regels zijn ontrent de schermen (en suiker ;-))
Kortom Lieve ouders kijk gewoon naar je kind, Je kind wil jou, jouw liefde, jouw aandacht, verbinding met JOU! En niet alleen even op je schoot tillen en verder op je telefoon kijken, maar echt met je hart contact maken, ik ben er voor je.
Dat wilde jij toch ook als kind?
Eigen foto: Onze jongste 'spelende Ragnar'
Comentarios